In deze reeks zetten we de bergpassen op een rij voor de motorrijder zodat de bucket-list kan worden aangevuld. Zelf ben ik inmiddels over best wat passen heen geweest en het is bijna altijd mooi asfalt en schone bochten in dit oh-zo-mooie land, Zwitserland. In de reeks van 5, waar ik inmiddels op nummer 4 zit, behandelen we weer 3 prachtige passen met elk zijn eigen karakter.
De Umbrail pas
Het iets minder bekende pareltje naast de Stelvio. De weg is een geweldige rit die je vanaf de top van de Stelvio et Zwitserse plaatsje Santa Christina in leidt over 13 kilometer. Door zijn charme is deze pas al eens op zichzelf behandeld, dus als er wat meer informatie over vergaart wenst te worden. Zie hier.
De Julierpas
De Julierpas loopt vanaf het dorp Silvaplana en loopt bijna 43 kilometer lang door tot aan Tiefencastel. De weg heeft enkele steile stukken en haarspelden in zich om je ongeveer 45 minuten te kunnen vermaken. Vergeet onderweg niet te stoppen, want het is ook weer prachtig mooi. Aan het einde van de rit, Tiefencastel, kan je ervoor kiezen om de Lenzerheidepas of de Albulapas te nemen. Ondanks de hoogte, 2.284 meter, wordt de Julierpas overigens het hele jaar door sneeuwvrij gehouden. Die hards met verwarmde handvatten: Do your thing!
De Sanetschpas
De Santeschpas ligt een stuk westelijker dan de andere 2 passen die hierboven staan. De top van de route ligt op 2.044 meter waar je over een vrij smal ‘geitenpad’ aankomt. Het is geen doorlopende weg dus je zal er vooral dagjesmensen treffen, of gelijkgestemden: Motorrijder met een glimlach op het gezicht. Vooral dus een toeristisch heen-en-weertje met prachtige uitzichten, watervallen en gletsjers. Maar vergeet niet dat je rond de 25 haarspelden en allerlei ander gekronkel voor je kiezen krijgt. Dat is toch genieten?
Passen: Myrouteapp
