De BMW R NineT. Een kekke motorfiets, tikkeltje hipster met een, voor zijn afmetingen, een vrij zware motor als kloppend hart en een knipoog naar de seventies. Meteen vanaf het uitkomen van deze motor in 2014 is het een nekkendraaier. Een erg goed gelukte retro waar ik altijd al eens een testrit mee wilde maken.
Op 20 September dit jaar was het zo ver, eindelijk een test op de BMW R NineT. Bij het hotel gedurende een week vakantie in de Dolomieten stond dit prachtige model te huur. Het bleek namelijk een BMW testcenter. De Mars red metallic matt/Cosmic blue metallic matt BWM R NineT stond te wachten om over diverse bergpassen uitgeprobeerd te worden.
Na nog geen 10 kilometer had ik de volgende zinnen al door de Cardo geroepen naar mijn mede testers. Het lijkt wel of ik op een plank zit. Die hele motor schudt als je hem start! Wat is dit voor een maffe motor zeg. Goh, wat is die motor spartaans. Blokkeerden jullie ook continue het achterwiel bij ‘sportief’ terugschakelen. Ik kan bijna niks zien op de tellers. Wat wordt die motor heet, al 124 graden inmiddels (stoplicht bij wegwerkzaamheden).
Het lijkt allemaal negatief, maar wat een leuk apparaat! Het is in het begin echt even werken om de motor door krappe bochten van een bergpas te laten gaan. Maar als je de NineT eenmaal doorhebt is het een heerlijke machine die zich ook prima leent voor het langzamere werk. Toch komt de motor het meest tot zijn recht komt in een iets meer glooiende omgeving. Hier vliegen de schaamranden zo de berm in. De NineT laat zich alle kanten op vallen en de brute kracht schopt je de bochten uit. Alsof Newton himself je een por in de rug geeft. Bij het terugschakelen blokkeert regelmatig het achterwiel door de compressie, maar dat maakt allemaal niet uit. Er is geen moment geweest dat de motor instabiel aanvoelde.
Algemene informatie
Categorie
Naked
Bouwjaar
2019
Nieuwprijs
€18.350,00
Garantie
36
Cilinderinhoud
1.170 cc
Motorblok
Bouwwijze
Tweecilinder-Boxermotor
Koelsysteem
Lucht-/oliegekoeld
Kleppen per cilinder
4
Klepbediening
DOHC
Compressieverhouding
12
Brandstofsysteem
Injectie
Koppeling
Enkelvoudige Droge Plaatkoppeling
Aantal versnellingen
6
Secundaire overbrenging
Cardanaandrijving
Boring
101,00 mm
Slag
73,00 mm
Prestaties
Max vermogen
110 PK (@ 7750 tpm)
Max koppel
119 Nm (@ 6000 tpm)
Remmen
Voorrem aantal
2
Remklauwen
4 zuigers
Achterrem aantal
1
Remklauw
2 zuigers
Voorrem soort
Schijfrem
Voorrem grootte
320 mm
Achterrem soort
Schijfrem
Achterrem grootte
220 mm
Vering
Voorvering
Upside-Down Telescoopvork
Instelmogelijkheden voor
onbekend
Achtervering
Monoschokdemper
Instelmogelijkheden achter
onbekend
Veerweg voor
120 mm
Veerweg achter
120 mm
Voorvering diameter
46 mm
Overige
Frame
Stalen Buizenframe
Uitlaatsysteem
onbekend
Banden
onbekend
Bandenmaat voor
120/70-17
Bandenmaat achter
180/55-17
Wielbasis
1476 mm
Balhoofdhoek
103 °
Naloop
27 mm
Drooggewicht
222 kg
Zithoogte
805 mm
Verbruik
5 l/100
Tankinhoud
18,00 liter
Tankinhoud reserve
3,00 liter
Grote tank dus weinig stoppen
De Nine T op de Fluelapas
Wat een geweldige fiets
De tellers zijn heel moeilijk af te lezen
De BMW R NineT is meer dan een hele mooie verschijning met een knipoog naar de seventies. De NineT is prachtig afgewerkt met de mooi geborstelde aluminium delen, een brullende boxer motor, spaakvelgen, prima zadeltje en subtiele details. Zoals bijvoorbeeld het BMW logo dat verwerkt is in de koplamp. Over de afwerking en de looks dan ook niets dan lof. Het boxer blok kent meer dan genoeg vermogen met daarbij een karakter dat helemaal past bij dit type motor. Zo sta je letterlijk ‘schuddend’ voor het stoplicht. In het begin merk je dat op, maar na 50 kilometer niet meer overigens. Je zal het er niet meteen vanaf zien, maar hij is echt lekker wendbaar en prima geschikt voor langere afstanden dan een ritje boulevard….
Of hij geschikt is voor in je eigen garage? Absoluut!
Ok, om de twee-twintig te halen moet je er wel nog een volledige ‘Akra’ onder hangen. Dit heeft Ducati laten weten toen zij officieel nieuw leven bliezen in de Streetfighter modellen die tussen 2009 en 2015 te koop waren. Maak kennis met de Streetfighter V4 en de V4S.
De basis van de Streetfighter V4 is een Panigale V4, ontdaan van de kuipen en uitgerust met een hoog en breed stuur. Hij weegt 178 kg en wordt aangedreven door een 1103 cc Desmosedici Stradale motorblok met 208 PK. Voor het mooie kan je er nog een volledige Ducati Performance Akrapovic onder schroeven. Dat maakt deze motor tot een machine met 220 PK op 172 KG. Komt neer op een vermogen/gewicht verhouding van 1.28. Standaard heeft de Streetfighter V4 ‘slechts’ 208 PK, en weegt respectievelijk 178 KG. Daarmee komt de verhouding op 1.17, ook niet gek natuurlijk…..
De full-LED koplamp moet herinneren aan de voorkant van de Panigale V4 en aan de ‘gekke grijns van de Joker’. Naar het schijnt het stripverhaalkarakter waarop het Ducati Style Center zich voor deze nieuwe, door Bologna gebouwde, naked heeft laten inspireren.
De ‘S’ variant die ten tonele zal komen van de Streetfighter V4, welke je overigens op iedere foto ziet van deze post, heeft ‘dat net een beetje meer pakket’. Deze fiets is uitgerust met Öhlins vering, Öhlins stuurdemper, Marchesini wielen en Ducati Electronic Suspension.
Al deze cijfers laten vast je hoofd tollen, maar wees gerust. Ducati weet te melden dat de winglets 28 kg neerwaartse kracht genereren bij 270 km/u (misschien ben ik de enige die nooit zo hard wil op een motor?). Anyway, hierdoor wordt het effect van het voorwiel die ‘zweeft’ bij hoge snelheid en wheelie neigingen verminderd. Ze verhogen ook de stabiliteit tijdens het remmen op het draaipunt en in de bocht. Moet dus allemaal soepeltjes gaan dankzij die dubbele vleugels.
De conclusie is dat Ducati weer een pareltje heeft neergezet. Ik smul werkelijk van iedere foto van deze motor en ik kan niet wachten om dit geweld eens uit te proberen tijdens een mooie route, weliswaar in een normal riding mode met alle hulp volledig aan.
De prijskaartjes zijn niet misselijk overigens: Streetfighter V4 – 22.999 euro Streetfighter V4S – 26.590 euro
Vanaf Susch tot en met Davos klim je ongeveer 850 meter tot een hoogte van 2383 meter. Tenminste, als je over de Fluelapas gaat. De pas is namelijk vaak tot ver in Mei dicht vanwege sneeuw. Even uitzoeken of je wel op de motor over de Fluelapas kan, of dat je via de tunnel wordt begeleid tussen deze twee plaatsen. Deze tunnel is meteen de reden waarom er op de pas niet wat regelmatiger een sneeuwschuiver rondrijdt.
Mocht je mooi weer treffen, en daardoor de mogelijkheid hebben om op de motor over de Fluelapas te gaan, doen! Het is de moeite waard, maar welke weg eigenlijk ook niet in dit gebied. De route tussen de twee steden is ongeveer 28 kilometer waarin enkele leuke bochtenseries zijn gestopt. Niet een continue ‘curvenfest’ zoals de Umbrail pas, maar het is er weer prachtig, rustig vanwege de tunnel en het asfalt is weer erg goed en schoon.
Binnen enkele kilometers tref je de Umbrail pas, de Offenpas of iets verder ook nog de Berninapas. Een ideale detour on verschillende passen te verbinden kan je wel zeggen. Wij waren er op 20 September 2019 op een zonnige vrijdag. Het was toen zelfs in de middag niet druk in dit hele gebied waardoor je heerlijk vrij kon cruisen.
KTM kondigt twee special edition SX-F modellen aan ter ere van Antonio Cairoli en Jorge Prado. Liever hadden we een motor gezien ter ere van Coldenhoff en Herlings, maar dit zijn ook eindbazen van de motocross. Niets minder dan diep respect en daarom kijken we even verder.
Het seizoen 2019 was voor Jorge Prado een jaar van alleenheerschappij. De jonge Spanjaard scoorde dit seizoen 31 overwinningen en 16 overalls, waaronder 14 1-1-finishes op zijn KTM SX-F 250. Een prachtige prestatie met een geweldige stijl! Dit wordt een enorme kanshebber voor meerdere titels in de koningsklasse zodra hij de overstap maakt.
Negenvoudig wereldkampioen Cairoli stond er tot de helft van het seizoen goed voor om zijn 10e titel te pakken, maar een schouderblessure gooide roet in het eten. De Siciliaan moet dus nog even wachten om Everts te evenaren, maar een motor ter ere van al zijn prestaties is prima op zijn plaats. Zeker gezien zijn bijdrage om de SX-F 450 te ontwikkelen tot wat het nu is.
Ten opzichte van de standaard modellen verschillen deze special edition KTM SX-f modellen op de volgende punten:
Oranje geanodiseerde Factory-kroonplaten
Carterbeschermplaat van composietmateriaal
Selle Dalla Valle Factory-zadel
Oranje frame
Half-zwevende voorwielschijf
Remschijfbeschermer voor
Oranje achtertandwiel
Goudkleurige Regina-ketting
Red Bull KTM Factory Racing-stijl
De KTM 450 SX-F CAIROLI arriveert eind oktober bij KTM-dealers in heel Europa, terwijl de KTM 250 SX-F PRADO in december beschikbaar komt bij erkende Europese KTM-dealers. De prijzen van deze motoren zijn nog onbekend. Als je niet kan wachten, of je wil wat van Nederlands trots, dan kan je ook een 84 replica bestellen.
Alleen maar asfalt voor je uitduwen is ook niet alles. Daarom is de Penserjoch bergpas een goede afwisseling. Het is niet de meest hoge pas en kent ook niet de meest spectaculaire bochtenseries, maar je wilt er wel geweest zijn. Alleen al voor het uitzicht.
De Penserjoch brengt je tot 2211 meter hoogte en verbindt de Italiaanse stad Bozen met Sterzing, of andersom natuurlijk. Het is een vrij lange aanrijdroute vanaf het zuiden door verschillende kleine dorpjes en lange tunnels. Eenmaal aangekomen bij de klim word je getrakteerd op een prachtig gebied, maar ontbreekt het een klein beetje aan een mooie bochtenserie.
Zoals te zien op de foto’s heb je lange rechte stukken, afgewisseld met een enkele bocht om je langs de berg omhoog te leiden. Niet zo een spektakel zoals bijvoorbeeld de Stelvio, Mendola, of de Umbrail pas. Het doet een beetje aan als de Furkajoch in Oostenrijk. Ook een leuke pas, maar niet met de gewilde bochtenpartijen.
In Google Maps hebben we de route voor de vorm uitgestippeld vanaf het Sarntal, omdat het verloop van de weg niet goed te zien is als we hem vanaf Bozen plannen. Er komt dus ongeveer nog 20 kilometer bij de geplande 47 kilometer in het voorbeeld.
Het asfalt is op de meeste delen meer dan prima en vanaf Sterzing kan je via een geweldige route richting de Timmelsjoch. Wordt vervolgd!
De #GETDUKED soap krijgt een vervolg. Tijdens de eerdere teaser was het ons niet helemaal duidelijk. Maar het zal bijna zeker om de KTM 1290 Super Duke R gaan. The ‘Beast’ wordt dus ge-upgrade.
Door de frames van de video klikkend zie je net als bij de eerdere teaser wat geconcentreerde techneuten aan een motor werken. Ditmaal wordt de motor even gestart en data geanalyseerd, maar nu worden er ook wat delen van de motor prijsgegeven. Als je sommige concurrenten bekijkt dan verwachten we dat ook KTM zijn zwaarste model in het naked segment heeft opgeschroefd.
Op enkele frames zijn erg duidelijk ‘wings’ te zien. Dit draagt bij aan het vermoeden dat er weer meer vermogen uit het blok komt. Je zal het waarschijnlijk nodig hebben om The Beast te kunnen temmen. Met de wings gaat KTM overigens dezelfde weg in als de evenknie van Ducati waar zelfs ‘biplane wings’ op zullen verschijnen.
Nog even wachten en dan weten we of we GETDUKED, of NOTDUKED willen zijn. Mooi circus in ieder geval waar we lekker in meegaan….
Een topvermogen van maar liefst 208 PK bij 12.750 toeren op de Ducati Streetfighter V4? Als we de teaser van Ducati mogen geloven wel, maar op 23 Oktober weten we het zeker.
In een semi cryptische post laten zij weten dat er een motor zal worden onthuld met het Desmosedici Stradale blok, twee aerodynamische vleugels en het elektronische pakket van de Panigale V4. De motor zal 178 kg wegen en dit hele pakket is aangebracht op een motor met een hoog stuur zonder kuip….
Het zal er om spannen welke naked zich mag kronen tot de grootste absurdste PK fabriek. De Kawasaki Z H2 zal zich niet snel gewonnen geven. Je vraagt je toch een beetje af hoe ver deze marketing trend wil gaan. Zo een ongelofelijke bak aan vermogen op de openbare weg tussen zelfrijdende auto’s. Wat wil men toch?
Terug naar de Duc. We vergeten maar even het tragische incident tijdens de Pikes Peak Hill Climb. Niet om de held Carlin Dunne te vergeten. Wel omdat dit weer een prachtige motor zal zijn die geen smet verdiend. Misschien dat de eerste editie naar hem te vernoemen juist weer een mooi gebaar zou zijn? Ride in Peace Carlin…
Wat kan een betere testomgeving zijn dan 328 kilometers door de Italiaanse Dolomieten en een paar prachtige bergpassen in Zwitserland. Misschien in dit geval een lange tocht tussen een file door en dwars door een drukke stad als je een tweetal ’tourbuffeltjes’ test. Toch maakten we al gauw de keuze voor de eerste optie en dat bracht ons tot de volgende conclusie.
Even uitpuffen op de Stelvio zonder omvallen
De BMW R 1250 GS Adventure is absoluut een machtige machine die na een wat acrobatische opstap bij het wegrijden direct uit je hand eet. De uitgebreide uitrusting en verschillende rijmodi zorgen ervoor dat de motor bijna niet onder doet aan comfort ten opzichte van een auto. De mega tank houd je meer dan 500 kilometer weg van de pomp, van het TFT scherm kan je meer aflezen dan je nodig hebt en het zadel zit beter dan de gemiddelde fateuil. En dat is niet overdreven. De power is in iedere stand erg goed te handelen. Als je bijvoorbeeld in de 6e versnelling tokkelt kan je vanaf 2.000 toeren zonder sputteren er vandoor vliegen. Omdat de Adventure een grotere tank heeft dan de ‘gewone’ GS waren we bang dat hij wat log zou rijden, maar de wendbaarheid is verbluffend goed. Zelfs als je stapvoets rijdt is de motor goed onder controle te houden en de andere kant op te krijgen, mede door de grote stuuruitslag. Wat de grip van de motor aangaat hebben we ook niets te klagen. De 1250 Adventure laat zich alle kanten op vallen zonder dat je iets aan controle weggeeft. Cardan aandrijving zorgt er voor dat je veel gevoel hebt over het vermogen. Zo lang je rijdt is het een genot om over iedere rotonde, bergpas en tussen autos door te sturen.
Daarmee kom je eindelijk op een minder fijn punt, namelijk stilstaan. Hoewel je dit natuurlijk niet graag doet met de motor, hoort het er wel bij. De motor is echt enorm en het motorblok zit bij het neerzetten van de voet verschrikkelijk in de weg. Wij, de testpiloten zijn groter dan 1m80, en ook voor ons is dit best een dingetje. De ‘Testtour de Buffel’ liep over de Stelvio en was ‘quite a challenge’. Aan de kant van Prad waren de afgeknepen haarspelden goed te doen toen we er omhoog reden, tenzij er iemand tegemoet zou komen. Ik weet zeker dat ik om was gegaan met de motor als ik moest stoppen. De hill start control had daar niets aan bij kunnen dragen. Het zal gewenning zijn, maar dit kan nooit echt prettig worden.
Op de Stelvio met de GS 1250
Eet uit je hand
Op de Stelvio met de GS 1250
Staand voel je je nog meer king of the road
Motor
Type
tweecilinder boxermotor
Koelsysteem
lucht / vloeistofkoeling
Cilinderinhoud
1.254 cc
Boring x slag
102,5 x 76 mm
Compr. verh.
12,5:1
Klepaandrijving
DOHC, 4 kleppen per cilinder
Ontsteking
Digitaal, BMW BMS-K+ motormanagement
Starter
Elektrisch
Benzinetoevoer
Injectie
Smering
dry sump
Vermogen
136 pk @ 7.750 tpm
Koppel
143 Nm @ 6.250 tpm
Transmissie
Aantal versnellingen
6
Eindoverbrenging
cardan
Koppeling
nat, meervoudige plaat, hydraulisch bediend
Chassis
Frame
2-delig, voor- en aangeschroefd achterframe met meedragende motor/transmissie
Wielbasis
1.504 mm
Balhoofdhoek
24,9°
Naloop
95,4 mm
Vering voor
BMW Telelever, veerpoot diameter 41 mm, centraal geplaatst veerbeen, Dynamic ESA Next Generation optioneel
Vering achter
BMW Paralever, veervoorspanning en uitgaande demping instelbaar, Dynamic ESA Next Generation optioneel
Veerweg voor
210 mm
Veerweg achter
220 mm
Voorrem
Dubbele schijf 305 mm, vierzuiger radiale remklauw, ABS (Pro optioneel)
De BMW F 850 GS is in vergelijking met de grote broer veel milder. De motor is nog makkelijker te berijden en voelde de eerste kilometers in vergelijking met de 1250 zelfs wat saai aan. We denken overigens niet dat je de motor saai kan noemen als je hem nergens mee vergelijkt. Het vermogen komt er lekker grommend in en het blok laat je ook zonder te bokken in lage toeren lekker cruisen. Je moet alleen wat meer met de pols draaien en iets meer op de versnellingen letten dan op de 1250. Dat is geen probleem, want het is echt allemaal leuk genoeg. Het TFT scherm is op beide motoren goed afleesbaar, ook in de felle zon. Hoewel de 850 ploffer wat karakter mist door het ontbreken van de Boxer motor, heeft hij wel meteen een voordeel dat je de voeten een stuk makkelijker kan neerzetten. Iedere bergpas vlieg je met gemak op en af en het offroad rijden bij de wegwerkzaamheden waren een genot.
Een nadeel van dit model is dat het voorwiel smaller is en dat voel je als je wat sportiever gaat rijden. Het voorwiel schuift namelijk al snel op. Wellicht dat het ook te maken heeft met de zachtere upside down ten opzichte van de televeer. Je voelt in ieder geval wel dat je vooraan wat grip mist bij doorrijden. Ook is het jammer dat dit model wordt aangedreven door een ketting. Voor dit genre motoren is geen cardan aandrijving toch wel een gemis. Het standaard ruitje had iets hoger gemogen, want het hoofd zat alsnog flink in de wind.
Type
Vloeistofgekoelde 2-cilinder 4-takt motor 4 kleppen per cilinder, 2 bovenliggende nokkenassen, dry-sump smering
Boring / slag
84 mm x 77 mm
Cilinderinhoud
853 cc
Vermogen
70 kW (95 pk) bij 8.250 t/min (vermogensreductie: 35 kW (48 pk) bij 6.500 t/min mogelijk),
Koppel
92 Nm bij 6.250 t/min
Compressieverhouding
12.7 : 1
Mengselvorming / motormanagement
Elektronische inspuiting
Uitlaatgasreiniging
Gesloten-circuit 3-wegkatalysator, Euro 4-emissienorm
Prestaties / verbruik
Topsnelheid
Meer dan 200 km/h
Verbruik per 100 km
4,1 l
CO2 uitstoot
98 g/km
Brandstof
Euro loodvrij 95 (RON) optioneel: Euro loodvrij 91 (RON)
Pluspunten BMW R 1250 GS Adventure Prachtig apparaat Goede wegligging Power Cardan aandrijving
Minpunten BMW R 1250 GS Adventure Groot, zwaar, breed Boxer motor zit vreselijk in de weg bij de voeten
Pluspunten BMW F 850 GS Makkelijk rijden Licht voor een tourbuffel
Minpunten BMW F 850 GS Smal voorwiel, weinig grip bij sportief rijden Ketting aangedreven Standaard ruitje wat laag Koffers zouden breder zijn dan stuur
Conclusie: De F 850 GS is een ideale buffel als je een soepele, iets lichtere motor wil voor files, krappe straten en tourtjes. Dit is dan vooral gelet op de wendbaarheid en het gemak van het rijden, maar ook met bijna stilstand manouvreren. Onderhoud van de ketting en dat het lichtere blok iets meer zal lijden zouden we voor lief nemen ten opzichte van de 1250. De motor is prima afgewerkt en standaard is de 850 al flink aangekleed. Het blok heeft voldoende pit voor een leuke tour, maar je moet niet te sportief willen rijden door het gemis van grip aan de voorkant. We hebben enorm genoten op de motor!
De 1250 is een geweldige woonwerk buffel voor dagelijks grote afstanden en lange ritten zijn geen probleem door het extreem goede comfort en de mega tank. Ook is de 1250 uitermate geschikt voor wat sportiever rijgedrag, want de grip is bijzonder goed. Het gewicht, de hoogte en het niet goed kunnen neerzetten van de voet is wel even een dingetje. Uiteraard zorgt deze motor eveneens voor een grote glimlach. De naam geeft al een klein voorzetje, maar met deze motoren zouden we graag nog eens op avontuur willen. Een lange rit richting de Noordkaap uittekenen dan maar?
Voor de niet adventure modellen zal je ongeveer hetzelfde ervaren, maar spaakwielen zijn op deze motoren toch echt veel mooier. Zitten overigens standaard op de 850…
Motorrijden over de Passo Mendola is geweldig. Inplannen in je route dus en verhaaltje is uit. Maar laten we de pas eens onder de loep nemen. Als je de wiki’s er op naslaat loopt de pas van Cles tot en met Bozen, maar het leukste stuk begint en eindigt toch echt ergens anders. Neem deze tip mee en kies er voor om de Mendola pas net even anders aan te rijden als er een reis naar de Dolomieten gepland staat.
Als je de mogelijkheid hebt is het leuker om te beginnen vanaf het plaatsje Fondo. Hier start je vrijwel direct aan een leuk stuk weg tot en met Sankt Michael. De pas is met 1363 meter niet heel hoog, maar de wegen zijn goed en de uitzichten prachtig. Op ongeveer de helft tussen deze 2 plaatsen in rijd je langs een bergwand waar de weg wat smaller en ben je niet in staat lekker door te rijden. Maar juist hier word je getrakteerd op mooie vergezichten en is even stoppen om de benen te strekken een prima idee.
Voor, en na dit gedeelte heb je veel afwisseling van curves over heel mooi asfalt. De aangelegde haarspelden zijn eveneens voorzien van een mooie gladde laag en zijn lekker glooiend. Ideaal om de schaamranden weg te rullen omdat de verkanting er ook allemaal goed is. Er ligt hier gegarandeerd bijna 25 kilometer aan afwisselende bochten op je te wachten waar het niet heel erg druk is met ‘normaal’ verkeer. Ook hier geldt wel dat je er niet tijdens de hoog zomermaanden moet rijden, want dan rijd je in een treintje.
Puur geluk, of pure klasse? Wat maakt het uit. Alex Marquez weet in ieder geval een mega highsider te parreren tijdens de Moto2 GP van Japan.
De nummer 73 weet tijdens een hele natte race zijn motor nog maar net met 2 wielen aan de juiste kant te houden zonder zichzelf te torpederen. Hoe hij dit voor elkaar heeft gekregen kan je haarfijn zien in deze video. Kan zijn broer jaloers op zijn….
